Τρίτη 20 Μαρτίου 2007

39 ημέρες στο Ιράκ (πάσχα 2002)

In the howlin' wind
Comes a stingin' rain
See it drivin' nails
Into the souls on the tree of pain.

From the firefly
A red orange glow
See the face of fear
Runnin' scared in the valley below.

Bullet the blue sky

In the locust wind
Comes a rattle and hum.
Jacob wrestled the angel
And the angel was overcome.

You plant a demon seed
You raise a flower of fire.
We see them burnin' crosses
See the flames, higher and higher.

Woh, woh, bullet the blue sky

Suit and tie comes up to me
His face red like a rose on a thorn bush
Like all the colours of a royal flush
And he's peelin' off those dollar bills
(Slappin' 'em down)
One hundred, two hundred.

And I can see those fighter planes
And I can see those fighter planes
Across the tin huts as children sleep
Through the alleys of a quiet city street.
Up the staircase to the first floor
We turn the key and slowly unlock the door
As a man breathes into his saxophone
And through the walls you hear the city groan.
Outside, is America
Outside, is America
America.

See across the field
See the sky ripped open
See the rain comin' through the gapin' wound
Howlin' the women and children
Who run into the arms Of America.

2002.Η έναρξη ενός ακόμη φρικιαστικού πολέμου. Αυτή την φορά στο Ιράκ. Βομβαρδισμοί με την τηλεοπτική εικόνα και περιγραφή πανταχού παρούσα. Ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι χωρίς εικονική πραγματικότητα. Με πολλά θύματα, πραγματικά, που κανείς δεν έβλεπε.

Πεδίο μάχης ένα εφηβικό δωμάτιο. Σκέψεις εικονικής πραγματικότητας. Εκρήξεις ορμονών και ιδεών ανένταχτων. Πόλη μικρή, σκέψεις διαφορετικές. Το παμπάλαιο στερεοφωνικό να παίζει δυνατά. Είναι δύσκολο να καταφέρεις να εκφραστείς. Πνίγεσαι από τον ίδιο σου τον θυμό, από την δική σου ενεργητικότητα. Μοναδική ελπίδα εκείνα τα κατάμαυρα βινύλια που μυρίζουν περίεργα, μέλλον, προσμονή, ελπίδα.

Στίχοι εξωπραγματικοί για μια κοινωνία που μυρίζει τίποτε. Απλώς επιβίωση, εξετάσεις, πανεπιστήμιο, δουλειά. Μουσική που πλημμυρίζει το δωμάτιο. Διαπερνά την κλειστή πόρτα, γεμίζει τον αέρα, τον ουρανό, το σύμπαν και σε παίρνει μαζί της. Πάγια εντολή να χαμηλώσεις την μουσική. Άρα είναι μόνο δική σου. Τι τυχερός.

Μετά το Joshua Tree, έμαθα ότι το συγκρότημα ηχογράφησε νέο δίσκο. Τι πληροφορία. Το περιοδικό Πόπ και Ρόκ ερχόταν με τέσσερις μήνες καθυστέρηση. Στο ραδιόφωνο μόνο ο Πετρίδης. Απόλυτη ξηρασία, μεγάλη σιωπή. Ήταν η παντοκρατορία των Modern Talkin.
Με το χαρτζιλίκι, ίσα ίσα το εισιτήριο για Ιωάννινα. Από το πρακτορείο στο δισκάδικο του Άκη δίπλα από την νομαρχία. 1900 δραχμές το διπλό άλμπουμ Rattle and Hum. Στην επιστροφή μύριζε όλο το λεωφορείο. Από τον δίσκο. Οι στίχοι στο εσώφυλλο. Έμειναν στο μυαλό για πάντα.

Δεν γίνεται να τους ξεχάσεις, τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από την αρχή του πολέμου, οι Ιρακινοί θυμούνται την κοκκινοπορτοκαλί λάμψη από τον ουρανό, runnin' scared in the valley below.
Απίστευτη η ζωντανή εκτέλεση του Bullet the blue sky. Πραγματική εκτέλεση, σφαγή.
Τότε αφορούσε την επέμβαση στο Ελ Σαλβαδόρ, σήμερα στο Ιράκ.